Artikel © Maxazine 2015

Masters of Reality in the Barn

Dauwpop wordt al sinds 1995 in het bosgebied bij Hellendoorn georganiseerd. Waren er bij de eerste editie ruim 1000 bezoekers op het festival, de editie van 2015 is volledig uitverkocht en kent 10.000 bezoekers.

Wel heeft de organisatie te maken met een paar last-minute afzeggingen, en zeker niet de minste. Kensington, voor velen de hoofdact van Dauwpop, moest op het allerlaatste moment afzeggen vanwege stemproblemen van zanger Eloi. De organisatie heeft Douwe Bob bereid gevonden om op het allerlaatste moment in te vallen. Ook de Belgische elektrorockers van Magnus moeten afzeggen vanwege een gebroken been van Tim. Zij worden vervangen door Nobody Beats the Drum.

Dauwpop wordt al die tijd georganiseerd in het sfeervolle bosgebied aan de Luttenbergerweg in Hellendoorn, midden in het prachtige Sallandse heuvellandschap. De organisatie treft het met het weer dit jaar. De voorspelde regen blijft uit en de zon laat zich regelmatig zien, zodat je veel bezoekers tegenkomt die met een biertje in de zon zitten te genieten.

Dauwpop streeft naar een breed programma, waarin zowel dance als rock, mainstream als alternatief en modern en retro vertegenwoordigd zijn. Dit vertaalt zich naar de bezoekers, gebroederlijk lopen stoere rockers, gezinnen met kinderen, hipsters en jongeren door elkaar. De sfeer is gemoedelijk. Met 10.000 bezoekers is het druk, maar nergens is het afgeladen vol of staan er lange rijen.

Yesss... The Masters of Reality in the Barn

Masters of Reality is de band van Chris Goss, de godfather van de Stoner rock. Al sinds de oprichting van de band is Goss de enige constante factor in de band. Goss is bekender door zijn werk als producer van sleutelalbums van Kyuss en Queens of the Stone Age, wat hem het middelpunt maakt van de Palm Desert scene. 

Toch heeft Masters of Reality sinds de oprichting van de band in 1988 de nodige opmerkelijke platen gemaakt.

Al in het openingsnummer waarin Chris Goss op een twaalfsnarige akoestische gitaar speelt is duidelijk waar Josh Homme met zijn Queens of the Stone Age haar mosterd vandaan haalt. Goss ademt het geluid van de Californische woestijn uit. Als de band het loodzware ‘Domino’ van haar eerste album inzet reageert het publiek enthousiast.

Het hoogtepunt van de show is het knetterharde maar bloedmooie ‘The Blue Garden’ dat eindigt in een loodzware basgedreven jam.

Logischerwijs is het merendeel van de fans van de generatie die Kyuss nog heeft meegemaakt, maar ook jongere stonerfans die opgegroeid zijn met Queens of the Stone Age en Truckfighters staan instemmend mee te headbangen.

Goss heeft er duidelijk lol in en als de presentator van Pinguin Radio na afloop in een melige bui vraagt of hij nog meer wil spelen en in dezelfde zin zegt “But you can’t” reageert Goss teleurgesteld met twee opgestoken middelvingers richting de presentator. Het publiek en de band hadden nog wel even door willen gaan.